میخواهم نامهای بنویسم که در آن عشق، ایمان و امیدواری برای ترمیم رویاهای از دسترفتهی ما موج مینویسد. این نامهام را به دختران سرزمینم تقدیم میکنم؛ دخترانی که در چشمانشان امید، در چهرهیشان نشاط و در قلبشان عشق و محبت را حس میکنم.
امروز، در روزی که نمادی از عشق است، میخواهم با این نامه، عشقی را که نسبت به همنوعان و همسنگرانم دارم، در قالب واژهها بیان کنم؛ عشق به خود، عشق به رویاهایم، عشقی به آیندهای که در دستان شماست و من باور دارم که همه با این قلبهای روشن از امید و عشق، آیندهی را روشن خواهیم کرد.
خواهرانم، به وسعت آسمان دوستتان دارم و به شجاعت و استقامتتان افتخار میکنم. من به شما و تلاشهای تان که میبینم، بیش از همیشه انرژی میگیرم و با دیدن انگیزه و تلاش ما ناامیدی را از خود دور میکنم.
هر قدمی که بهسوی آگاهی، برابری و علم برمیدارید و هر جملهای که از امیدهایتان مینویسید، باعث میشود دیگر به ناامیدی فکر نکنم.
خواهرانم، هر بار که نوشتههایتان را میخوانم، هزاران بار خدا را شکر میکنم که توانستیم با هم مسیرهای سخت را پشت سر بگذاریم و در راه آگاهی بجنگیم. نوشتههای شما، زبان شما برای روایت وضعیت زندگی و مبارزه برای تغییر وضعیت ناگوار فعلی در کشور شماست.
وقتی انگیزهی شما را برای دوباره ایستادن میبینم، دیگر به ناممکنها باور ندارم. مطمئنم همین گامهای کوچکتان، روزی جهان را تغییر خواهند داد.
خواهران شجاعم، شما به من ثابت کردید که حتی در تاریکترین شبها، خورشیدی طلوع خواهد کرد. ثابت کردید هیچ محدودیتی نمیتواند شمع امیدتان را خاموش کند. این خورشید شمایید که در دل این تاریکی طلوع کرده اید.
در تمام روزهای زندگی به خودتان عشق بورزید، زیبا فکر کنید، زیبا بپوشید، زیبا بنویسید و زیبا سخن بگویید و عاشقانه این کارهای زیبا را ادامه دهید.
به هیچکس اجازه ندهید خواستهها و رویاهایتان را نادیده بگیرد. ممکن است دیگران تو را باور نکنند؛ اما تو به خودت و آرزوهایت باور داشته باش و ثابت کن که همهی آنها با دست کم گرفتن شما اشتباه میکنند. همه چیز، همگام با تلاشها و رویاهایت در زمانی که شما برای تغییر تعیین کرده اید، به همه آشکار خواهد شد.
خواهرانم! شما قهرمان زندگی در این دنیای پرخم و پیچ با مشکلات فراوان هستید.
دیوار ناباوری و ناامیدی را بشکنید تا به قلههای موفقیت برسید. پیام من برایتان این است: شکست بخورید، بلرزید، بترسید، اما هرگز ناامید و متوقف نشوید. هر شکست باید برای شما یک درس جدید و راهی برای بیرون رفت از مشکلات باشد.
باور داشته باشید که هیچ مانعی آنقدر قوی نیست که بتواند شما را متوقف کند. شما از نسلی با رویاهای بلند و شکست ناپذیر هستید.
خواهرانم، به یاد داشته باشید که بعد از هر زمستان سرد، بهاری میرسد که نماد تازگی، امید و شکوفایی است. کافیست مقاومتر مبارزه کنید. طبیعیست که هر کدام ما دردها و مشکلات خود را داشته باشیم؛ اما بیایید به مشکلات با دیدی مثبت نگاه کنیم و هر محدودیت را به فرصتی نو تبدیل کنیم.
آدمی یعنی پخته شدن در کورههای آتشین و همین آتش و سختی است که استقامت ما را از جنس فولاد میسازد.
خواهران باارادهام، در این روزهای زندگی که نفس میکشید، جور و بازوی تان درست حرکت میکند، میخواهم بگویم: عاشقانه تلاش کنید، عاشقانه گام بردارید و عاشقانه پیروز شوید؛ چرا که کاری که آغازش با عشق باشد، با عشق ادامه خواهد یافت و هرگز متوقف نخواهد شد.
من مطمئنم اگر هرکدام از ما، عاشقانه و جسورانه، رویاهای خود را ترسیم کنیم و در دل تاریکی شب، بهدنبال ستارههای امیدمان بگردیم، دیگر نگران آیندهی کشورمان نخواهیم بود.
کشوری که در طول تاریخ هزاران زخم خیانت را چشیده است؛ اما با وجود شما، همسنگران دانایی، تاریخ دوباره نوشته خواهد شد.
نه تنها امروز، بلکه هر روزی که با هم مهربان بودید، به هم کمک کردید و امید بخشیدید، آن روز، روز عشق و پیروزی است.
به گفتهی مارک تواین: «خوشبختی آن است که کاری را که دوست دارید انجام دهید و آن را با عشق دنبال کنید.»
دختران سرزمینم، همیشه بکوشید تا درس عشق را برای نسلهای بعد، به یادگار بگذارید. با قلمتان، با صدای تان، با شجاعتتان و با رویاهایتان پیش بروید.
من باور دارم ما نسلی خواهیم بود که سرزمین خود را آزاد، آباد و سربلند خواهیم ساخت.
امیدوارم نامهام، قدرتی باشد برای آنکه بلندتر پرواز کنید.
نویسنده: رعنا اسماعیلی