نوشتن این خط‌ها برای من مانند سفری است به عمق قلبم، جایی که بذر عشق و احترام نسبت به شما در آن جای گرفته است. خاطرات اولین آشنایی‌مان همچنان در ذهنم تازه و زنده‌است؛ روزی که برای اولین بار در کلاس‌های «امپاورمنت» با شما آشنا شدم. بعد از آن روز، دریچه‌ی جدید به روی من گشوده شد و زندگی‌ام به طرز معجزه‌آسایی تغییر کرد.
از همان روزهای نخست، شما نه تنها یک مربی و استاد برایم بودید، بلکه به الگویی بی‌همتا و منبع الهام‌بخش تبدیل شدید؛ الگویی که با کلماتش، خط روشن رویاهایم را ترسیم می‌کرد و با اعمالش، معنای استقامت و ایستادگی را به من آموخت. شما مانند فانوسی در تاریکی بودید که با نوری بی‌پایان، راه را برایم روشن کردید و نشان دادید که در برابر چالش‌ها و سختی‌ها چگونه باید ایستادگی کرد.
از همان لحظه‌ای که با شما آشنا شدم تأثیری عمیق بر من گذاشتید. اولین باری که شما را دیدم، احساسی از وقار و آرامش در وجودم پدید آمد. با هر کلام شما، گویی ذره‌ای از اندیشه و تجربه به ذهنم افزوده می‌شد و هر جمله‌ی تان مانند قطره‌ای از باران بود که زمین خشک روحم را سیراب می‌کرد. معنای واقعی استقامت و پایداری را نیز درک کردم.
شما با آرامش و اطمینانی که در چشمان‌تان موج می‌زد، به من یاد دادید که چگونه در برابر مشکلات بایستم و از هیچ چیزی نهراسم. هر بار که به دشواری‌هایی در زندگی برخورد می‌کردم، به یاد می‌آوردم که شما چگونه با لبخندی بر لب، از پس مشکلات برمی‌آمدید و این یادآوری، نیرویی مضاعف به من می‌بخشید. شما به من نشان دادید که زندگی پر از فراز و نشیب است و تنها با داشتن استقامت و ایمان به خود، می‌توان از پس آن‌ها برآمد.
شما به من یاد دادید که قدرت درونی‌ام را بشناسم و از آن بهره ببرم. شما به من آموختید که هرگز تسلیم نشوم و همیشه برای رسیدن به اهدافم تلاش کنم. شما مانند آینه‌ای بودید که تصویر واقعی مرا به من نشان دادید؛ تصویری که پر از قدرت، اعتماد به نفس و امید بود. احساس می‌کردم که بیشتر و بیشتر به خود واقعی‌ام نزدیک می‌شوم و این احساس، برایم مانند نوری در تاریکی بود.
شما با دلسوزی و مهربانی‌تان، به من یاد دادید که چگونه در برابر ناملایمات مقاومت کنم و از شکست‌ها درس بگیرم. شما به من آموختید که هیچ چیزی در این دنیا نمی‌تواند جلوی پیشرفت و موفقیت مرا بگیرد، مگر خودم. از شما یاد گرفتم که چگونه از اشتباهاتم درس بگیرم و آن‌ها را به سکوی پرتابی برای موفقیت‌های آینده‌ام تبدیل کنم.
از شما یاد گرفتم که استقامت و پایداری تنها به معنای مقاومت در برابر سختی‌ها نیست، بلکه به معنای قبول کردن چالش‌ها و تبدیل آن‌ها به فرصت‌هایی برای رشد و پیشرفت است. شما به من یاد دادید که چگونه از هر شکست، پلی برای پیروزی بسازم و از هر مانع، فرصتی برای یادگیری و رشد بیابم.
شما به من نشان دادید که مهربانی و دلسوزی می‌تواند قدرتی بی‌پایان داشته باشد. هر بار که به یاد شما می‌افتم، قلبم از عشق و احترام به شما سرشار می‌شود. شما نه تنها مربی و راهنمایی برای من هستید، بلکه مانند یک خواهر بزرگ‌تر، همیشه در کنارم بودید و هستید و مرا به سوی نور و روشنایی هدایت کردید.
شما با کلمات‌تان، به من یاد دادید که هیچ چیزی در این دنیا نمی‌تواند جلوی پیشرفت مرا بگیرد، مگر خودم. شما به من نشان دادید که چگونه با ایمان به خود و توانایی‌هایم، می‌توانم به هر چیزی که می‌خواهم دست یابم. شما به من آموختید که زندگی پر از چالش‌ها و مشکلات است، اما با استقامت و پایداری، می‌توان از پس آن‌ها برآمد و به اهداف بزرگ‌تر دست یافت.
شما با مهربانی و دلسوزی‌تان، به من نشان دادید که چگونه می‌توانم از هر مانعی عبور کنم و به رویاهایم برسم. شما به من یاد دادید که هیچ چیزی نمی‌تواند جلوی پیشرفت مرا بگیرد، مگر خودم. شما به من نشان دادید که با استقامت و پایداری، می‌توانم به هر چیزی که می‌خواهم دست یابم و به اهداف بزرگ‌تر دست یابم.
نویسنده: مریم امیری
