برای تمام کسانی که زن‌ستیز هستند و این رفتار خود را به‌عنوان قدرت و امتیاز مردانه تلقی می‌کنند، می‌خواهم بگویم: ما برای خدمت به شما آفریده نشده‌ایم. ما زن‌ها نیز آرزوها، خواسته‌ها و رویاهای خود را داریم، چیزی که شما زن‌ستیزان شاید هرگز درک نکنید. لطفاً دیگر این ادعای نادرست را مطرح نکنید که دین اسلام به شما چنین اجازه‌ای داده است. کسانی که از زن‌ستیزی لذت می‌برند و خود را برتر می‌دانند، در واقع در ناآگاهی کامل از تعالیم اسلام به سر می‌برند. فقط وقتی که یک زن به جایگاهی شایسته می‌رسد، می‌گویند: «این جایگاه زن در اسلام است!» اما ما خودمان هم جایگاه خود را در اسلام می‌دانیم و هم به‌خوبی از خواسته‌های خود آگاه هستیم. پس لطفاً تنفر خود را به نام دین توجیه نکنید.
یک روز به‌طور اتفاقی در فضای مجازی مشغول گشت‌وگذار بودم که چشمم به یک ویدیو افتاد. ویدیویی که در آن یک دختر افغان در حال مبارزه در رینگ مسابقه بود. اما چیزی که بیشتر از آن مبارزه توجهم را جلب کرد، صدای مردی بود که بالای ویدیو صحبت می‌کرد. او می‌گفت: «من زن‌ستیز نیستم؛ اما طالبان بی‌دلیل مکاتب دختران را نبستند. آن‌ها فهمیدند که از دخترها چیزی ساخته نمی‌شود!» او ادامه داد که زن و دختر باید مطابق اسلام رفتار کنند، در خانه بمانند، فرزند تربیت کنند و دیگر هیچ! سپس با تحقیر گفت: «این دیگر چه معنی می‌دهد که یک دختر در رینگ مشت‌زنی کند؟ شما دخترها می‌خواهید چه چیزی را ثابت کنید؟»
این حرف‌ها برایم بسیار ناراحت‌کننده بود. پاسخ دادم: «برادر، ببخشید اما ما مطابق میل شما زن‌ستیزان زندگی نمی‌کنیم! ما هم حق داریم که خواسته‌های خود را دنبال کنیم. شما سخن از اسلام به میان آوردید؛ اما چرا فقط وقتی پای محدود کردن زنان در میان است، اسلام را به یاد می‌آورید؟ چرا وقتی زنی را مورد خشونت قرار می‌دهید یا وقتی به نامحرمی نگاه می‌کنید، اسلام برای‌تان اهمیتی ندارد؟ چه کسی گفته که خدا به شما اجازه داده زنان را مورد ضرب و شتم قرار دهید؟ چه کسی گفته که اسلام به شما اجازه داده که به خواهر یا مادر کسی دیگر به چشم بد نگاه کنید؟»
و اما درباره این که «از دخترها چیزی ساخته نمی‌شود»، اجازه دهید چند مثال بزنم. مگر نه اینکه تا زمانی که دختران حق تحصیل داشتند، رتبه‌های برتر کانکور را کسب می‌کردند؟ مگر نه اینکه جایزه‌ی صلح کودکان را یک دختر از افغانستان برد؟ مگر نه اینکه در ورزش، حتی در رشته‌هایی مانند تکواندو، دختران افتخارآفرین بودند؟ این موفقیت‌ها نشان می‌دهد که دختران ما نه‌تنها توانمندند، بلکه از بسیاری از پسران پیشی گرفته‌اند. اگر از رشد و پیشرفت زنان رنج می‌برید، مشکل از شماست، نه از ما.
پس لطفاً تفسیرهای اشتباه خود را از دین اسلام کنار بگذارید. اسلام هرگز نگفته که زن نباید تحصیل کند. این شما زن‌ستیزان هستید که نتوانستید قرآن را به‌درستی درک کنید. هر دختری آرزوهایی دارد که هیچ‌گاه از آن‌ها دست نمی‌کشد. محدودیت‌هایی که شما تحمیل می‌کنید، شاید مانع از حرکت زنان شود؛ اما هرگز نمی‌تواند آن‌ها را متوقف کند. این تفکر که زنان فقط برای پرورش فرزند به دنیا آمده‌اند، چیزی است که شما می‌خواهید، نه ما.
ما زنان رویاهایی داریم که از کودکی در ذهن ما شکل می‌گیرند. برخی از ما می‌خواهیم پزشک شویم، برخی معلم، برخی ورزشکار و برخی دانشمند؛ اما چرا وقتی یک دختر رویایی برای خود دارد، شما مردان زن‌ستیز می‌خواهید او را از آن محروم کنید؟ آیا ترس از پیشرفت زنان شما را نگران کرده است؟ یا اینکه از این می‌ترسید که دیگر نتوانید آن‌ها را تحت سلطه‌ی خود نگه دارید؟
واقعیت این است که دختران امروز دیگر مانند گذشته تسلیم محدودیت‌ها نمی‌شوند. ما آموخته‌ایم که برای رویاهای خود بجنگیم. هر دختری که از تحصیل محروم شده، روزی به دنبال راهی برای ادامه‌ی یادگیری خواهد بود. هر زنی که مجبور به ماندن در خانه شده، روزی مسیر خود را خواهد یافت. هیچ قانونی، هیچ گروهی و هیچ تفکری نمی‌تواند آرزوها و تلاش‌های ما را از بین ببرد.
امروز اگر دختران از تحصیل و کار منع شده‌اند، فردا این وضعیت تغییر خواهد کرد. زیرا تاریخ ثابت کرده است که هیچ محدودیتی پایدار نخواهد ماند. زنان همیشه راهی برای پیشرفت پیدا کرده‌اند و خواهند کرد. اگر امروز برخی می‌خواهند زنان را در بند بکشند، باید بدانند که این تلاش‌شان بی‌نتیجه خواهد ماند.
به تمام دخترانی که آرزو دارند اما در جامعه‌ای زندگی می‌کنند که می‌خواهد رویاهای‌شان را نابود کند: تسلیم نشوید! اگر درها را به روی شما بستند، پنجره‌ای پیدا کنید. اگر راه‌ها را مسدود کردند، مسیری جدید بسازید. ما دختران افغانستانی قوی هستیم، ما هیچ‌گاه از خواسته‌های خود دست نمی‌کشیم. شما می‌توانید ما را از مکتب محروم کنید؛ اما نمی‌توانید ما را از دانستن بازدارید. شما می‌توانید ما را در خانه حبس کنید؛ اما نمی‌توانید ذهن‌های ما را زندانی کنید.
ما زنان برای تحقق رویاهای خود خواهیم جنگید. همان‌طور که بسیاری از زنان در گذشته جنگیده‌اند و موفق شده‌اند. روزی خواهد رسید که هیچ دختری مجبور نباشد برای حقوق اولیه‌اش بجنگد. روزی خواهد رسید که هر دختر بتواند بدون ترس، بدون مانع و بدون قید و شرط به آرزوهایش برسد. آن روز، روزی است که زن‌ستیزی دیگر جایی در این جهان نخواهد داشت.
نویسنده: آمنه تابش
