امروز صبح، زنگ هشدار به صدا درآمد. بلند شدم و با خود گفتم: “امروز باید بهترین نسخهای از خودم باشم.” به یاد جملهای انگیزشی افتادم که میگفت: “تو آدم شگفتی هستی! شگفتی بیافرین!”
نماز خواندم و تصمیم گرفتم که امروز را به بهترین شکل بسازم. به خودم رسیدگی کردم، شال مورد علاقهام را سر کردم و انگشتر و دستبندم را به دست بستم. پس از خداحافظی با خانواده، به سمت آموزشگاه راهی شدم.
در مسیر، باران شب گذشته تمام کوچهها را پر از گل و لای کرده بود. با اینکه راه رفتن در این شرایط دشوار بود؛ اما برای من که در مسیر دانشآموزی قدم میزدم، افتخار محسوب میشد.
امروز در کلاس، درس “توانمندسازی” داشتیم، اما تدریس متفاوتتر از همیشه بود. استاد، پس از ارزیابی شاگردان، گفت: “امروز یکی از شما وظیفهای را اجرا خواهد کرد، اما با کمک دیگران. او از شما میخواهد که به سوالهایش پاسخ دهید.” بعد از پایان ارزیابی، آن فرد شروع به آزمایش خود کرد و چهار سوال اساسی از ما پرسید. ما نیز یکییکی نظرات خود را بیان کردیم تا بالاخره آزمایش او به پایان رسید.
سپس، استاد درس جدیدی را آغاز کرد: استراتژی بقا
امروز یاد گرفتم که چگونه بقای خود را ادامه دهم. زنده ماندن تنها به معنای ادامهی حیات نیست، بلکه باید در تحصیل، رشد شخصی و رسیدن به رویاهایم نیز بقا داشته باشم. اگر من و سایر دختران از رهبری زنانه دست بکشیم، در این عرصه منقرض خواهیم شد و این یعنی شکست دختران و افزایش جرم “دختر بودن” در کشورمان.
همهی ما میدانیم که برای رسیدن به این رویا -اینکه دختران افغانستان به رهبران واقعی تبدیل شوند- باید ابتدا بقای خود را حفظ کنیم. اگر جسم و ذهنمان سالم نباشد یا کشته شویم، هیچکس نیست که راه ناتمام ما را ادامه دهد. فقط خود ما هستیم و مسیر طولانیای که پیش روی ما قرار دارد.
ما زنده میمانیم تا ایدهها و نظرات خود را بیان کنیم. باید زنده باشیم تا صاحب سخن شویم و در تصمیمگیریها سهیم باشیم. اگر دختری در نیمهی راه متوقف شود، یعنی بقایش را در این مسیر از دست داده است. اما ما هرگز از این مسیر دست نمیکشیم و اجازه نمیدهیم کسی بقای ما را نابود کند.
ما این هدف را نه با جنگ و ستیز، بلکه با سلاحی چون قلم و سپری مانند کتاب محقق خواهیم کرد. بله، ما جنگجویانی هستیم، شجاع و هوشیار که برای رسیدن به هدفهایش برنامههای قشنگی دارند.
جنگجویانی در مسیر علم، هنر و آگاهی. این نبرد برایم لذتبخش است، زیرا دانش و آگاهی همیشه پیروز میدان هستند. پس، سرباز علم و آگاهی همان قهرمان واقعی در نبرد میان حق و باطل است.
نویسنده: فایزه محمدی