نوروز، جشن زندگی، امید و تولد دوباره‌ی طبیعت

در کتاب «هفت‌سین ایرانی» در صفحه‌ی ۱۱9 می‌خوانیم: واژه‌ی «نوروز»، این نام زیبا و پرطنین، ترکیبی از دو واژه‌ی فارسی «نو» و «روز» است. نوروز یا «روزِ نو»، روزی است که زمین پس از سفری طولانی و پررمز و راز، یک دور کامل به گرد خورشید چرخیده و سال تازه را آغاز می‌کند. این روز، گویا لحظه‌ای است که زمین نفس تازه‌ای می‌کشد و زندگی را از نو آغاز می‌کند.

کره‌ی زمین، این گهواره‌ی آبی و سبز، از حدود پنج میلیارد سال پیش، همراه با هشت سیاره‌ی دیگر، در منظومه‌ی شمسی به گِرد خورشید می‌چرخد. این چرخش بی‌پایان، نمادی از نظم، تداوم و زیبایی هستی است. زمین پس از گذر از چهار فصل، بار دیگر به نقطه‌ی آغاز بازمی‌گردد و سال نو از راه می‌رسد. نوروز، این لحظه‌ی جادویی، آغازگر این تحول شگفت‌انگیز است؛ زمانی که گویا قلب زمان می‌تپد و زمین و زمان، جامه‌ی نو بر تن می‌کنند.

راز دیرین نوروز

اما نوروز را نخست چه کسی کشف کرد؟ این رازی در دل تاریخ است. زمان پیدایش این جشن به‌درستی معلوم نیست و نسبت دادن آن به فرد، گروه یا سلسله‌ی خاصی، نادرست به نظر می‌رسد. نوروز، جشنی است که از بطن طبیعت و روح تاریخ بشری برآمده و ریشه در عمیق‌ترین لایه‌های تمدن انسان‌ها در گوشه و کنار این زمین است.

پایان زمستان و آغاز بهار، گذر از سرما و تاریکی به گرما و روشنایی، نو شدن سال و رسیدن نوروز، همه و همه دست به دست هم می‌دهند تا جشن بزرگی را رقم بزنند. اما نوروز تنها یک تغییر در تقویم نیست، بلکه یک رویداد احساسی، فرهنگی و معنوی است، جشنی که قلب‌ها را به هم نزدیک کرده و روح‌ها را تازه می‌کند.

نوروز، جشن کهن زندگی

جشن باشکوه نوروز، قدمتی به اندازه‌ی تمدن بشری دارد و از کهن‌ترین سنت‌های این سرزمین محسوب می‌شود. این جشن با اعتدال بهاری هم‌زمان است و پیام‌آور صلح و آرامش برای همه‌ی مردمان جهان به شمار می‌رود. نوروز نه‌تنها یک آیین طبیعت‌محور، بلکه یک میراث فرهنگی و انسانی است که با تحولات طبیعی هم‌گام شده است.

مردم با شور و اشتیاق به استقبال نوروز می‌روند، زیرا این جشن با خود نسیم تازه، هوای دل‌انگیز و امیدی نو به ارمغان می‌آورد. نوروز نه‌تنها درختان را به شکوفه می‌نشاند و جویبارها را زنده می‌کند، بلکه دل‌ها را نیز گرما بخشیده و انسان‌ها را به مهربانی و نوسازی دعوت می‌کند.

نوروز، فلسفه‌ای برای زندگی

نوروز تنها یک جشن نیست، بلکه فلسفه‌ای از حیات است. این جشن به ما می‌آموزد که زندگی، چرخه‌ای از زایش، رشد، دگرگونی و تولد دوباره است. همان‌گونه که طبیعت پس از خواب زمستانی دوباره شکوفا می‌شود، ما نیز می‌توانیم در هر فصل از زندگی خود، تولدی دوباره را تجربه کنیم. نوروز، نمادی از امید، مقاومت و شکوفایی در برابر سختی‌ها و تاریکی‌هاست.

هفت‌سین، آینیه‌ای از زیبایی‌های زندگی

نوروز با سفره‌ی هفت‌سین همراه می‌شود که نمادی از برکت، سرزندگی و امید است. هر یک از سین‌های این سفره، حامل پیام عمیق و یادآور ارزش‌های انسانی و طبیعی است. هفت‌سین، آیینه‌ای از زندگی است که به ما نشان می‌دهد باید از زیبایی‌های پیرامون خود قدردانی کرده و در مسیر رشد و بالندگی گام برداریم.

نوروز، جشنی برای همه

نوروز نه‌تنها در ایران، افغانستان، تاجکستان بلکه در بسیاری از کشورها و فرهنگ‌های دیگر گرامی داشته می‌شود. این جشن، پیوندی میان انسان و طبیعت ایجاد کرده و یادآور این حقیقت است که همه‌ی ما بخشی از چرخه‌ی شگفت‌انگیز هستی هستیم. نوروز مرزها را در هم می‌شکند و دل‌ها را به یکدیگر نزدیک می‌کند.

نوروز، تنها بهار طبیعت را به همراه ندارد، بلکه بهار دل‌ها را نیز زنده می‌کند. این جشن، تجلی زیبایی زندگی، امید به آینده‌ی روشن و دعوتی به صلح و دوستی میان انسان‌هاست. بیایید نوروز را نه‌تنها به‌عنوان یک سنت کهن، بلکه به‌عنوان جشنی برای نو شدن، آموختن و بهتر زیستن گرامی بداریم.

سال نو ۱۴۰۴ را به مردم کشورم، هم‌نسلانم، و به‌ویژه دختران و زنان این سرزمین تبریک می‌گویم. امیدوارم که سالی پر از آرامش، پیشرفت و شادی در پیش داشته باشید.

سال نو مبارک!

نویسنده: مریم امیری