محرم که می‌آید، گویا دل‌ها آرام نمی‌نشینند. آسمان رنگ دیگری می‌گیرد، زمین حال دیگری پیدا می‌کند و اشک، بی‌اجازه از چشم‌ها جاری می‌شود. محرم فقط یک ماه نیست؛ یک یاد است، یک درد، یک فریاد بلند از تاریخ که هنوز هم در دل‌های عاشق زنده است.
محرم ماهی‌ست که از عاشورا زاده شد؛ از ایستادگی یک مرد، در برابر ارتشی از ظلم و ستم. محرم، یادآور کربلاست، جایی که امام حسین علیه‌السلام با همه وجود، مفهوم آزادگی، عشق و حقیقت را فریاد زد. او نیامد که بماند، آمد که راهی نشان دهد؛ راهی که از وجدان، انسانیت و عدالت می‌گذرد.
وقتی محرم می‌رسد، صدای لبیک یا حسین، نه فقط در کوچه‌ها، که در دل‌ها طنین می‌اندازد. لباس‌ها سیاه می‌شوند اما دل‌ها روشن. اشک‌ها می‌ریزند، اما از جنس بیداری‌اند، نه ناامیدی. این ماه، ماه زنده شدن دوباره‌ی انسانیت است.
ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که پر از فریادهای خاموش است؛ پر از حق‌هایی که پایمال شده‌اند و مظلوم‌هایی که دیده نمی‌شوند. اما محرم می‌آید تا به ما یاد بدهد که سکوت در برابر ظلم، خود نوعی ستم است. حسین آمد تا بگوید اگر نمی‌توانی شمشیر باشی، لااقل بیدار باش.
محرم، مدرسه‌ای‌ست که در آن، عاشق بودن را می‌آموزیم. نه فقط عشق به اهل‌بیت، بلکه عشق به حقیقت، به انسانیت، به عدالت. در این ماه، اشک‌ها فقط برای سوگواری نیست، برای درک مسیر است؛ مسیر آگاهی و قیام.
برای ما دختران نسل امروز، محرم فقط یک آیین مذهبی نیست؛ یک دعوت است. دعوت به قوی بودن، به دانستن، به ایستادگی. زینب، بانویی که با نگاهش تاریخ را به لرزه انداخت، قهرمان واقعی محرم است. او ایستاد، سخن گفت و صدای کربلا را تا همیشه زنده نگه داشت. اگر حسین پرچم قیام را برافراشت، زینب آن را به مقصد رساند.
محرم، ماه آگاهی است. ماهی برای اندیشیدن، برای شناختن حق از باطل. فرصتی است که هر سال دوباره به خود رجوع کنیم: که آیا اگر در کربلا بودیم، در کدام صف می‌ایستادیم؟ آیا صدای حق را می‌شنیدیم؟ آیا جرئت همراهی با حقیقت را داشتیم؟
امروز نیز کربلا تکرار می‌شود، در هر گوشه‌ی جهان که ظلمی هست و مظلومی خاموش مانده. امروز نیز ما در برابر همان انتخاب ایستاده‌ایم: ایستادن در کنار حقیقت، یا سکوت در برابر ستم.
محرم برای ما پیام دارد؛ پیام قیام، پیام نور، پیام عشق. این ماه، ما را می‌خواند تا دل‌های خود را پاک کنیم، افکار خود را بیدار سازیم و با نگاهی عمیق‌تر، راه روشن عدالت را دنبال کنیم.
برای ما دختران نسل امروز، محرم فقط یک مراسم سنتی نیست؛ یک بیدارباش است.
محرم به ما یادآوری می‌کند که صدای حق همیشه نیاز به صدای بلند و دل‌های آگاه دارد. ما، دختران نسل پنجم، با الهام از زینب کبری (س)، یاد می‌گیریم که در برابر ظلم سکوت نکنیم، که صدای مظلوم را بازتاب دهیم، که حتی در سخت‌ترین شرایط، شجاعانه بایستیم و حقیقت را بگوییم.
ما دخترانی هستیم که نه تنها اشک می‌ریزیم، بلکه می‌فهمیم چرا می‌گرییم. ما فقط سوگوار نیستیم، ما پیام‌رسانیم. با قلم‌ها، صداها، اندیشه‌ها و باورهای خود می‌توانیم جهان را دگرگون کنیم. محرم برای ما فرصتی‌ست که وجدان خود را جلا دهیم، آگاهی را بیدار کنیم و تصمیم بگیریم که ما نیز مانند زینب‌ها و سکینه‌ها، در خط روشن حقیقت گام برداریم.
محرم آمده است، تا دل ما دختران را چون شعله‌ای از آگاهی و آزادگی روشن کند. ما، دختران امروز، با قلب‌هایی آگاه، صدای تغییر خواهیم بود.
پس بیایید در این محرم، فقط عزادار نباشیم، بیدار باشیم. بگذاریم اشک‌ها، دل‌های ما را شست‌وشو دهد. بگذاریم یاد حسین، در قلب‌های ما شعله بکشد و ما را به سوی انسان‌تر بودن ببرد.
نویسنده: ریحانه جلیلی
