کتاب بخوانید، سر کار بروید، سریال ببینید، به شهربازی بروید. در کوچه‌ها و جاده‌های شهر قدم بزنید و سخت کار کنید.
همیشه در زندگی‌تان کارهایی را انجام دهید که باعث اندکی لبخند بر لبان‌تان می‌شود. کارهایی که آرامش می‌آورند و با انجام آنها احساس شادمانی و دلخوشی می‌کنید و لحظه‌ای دنیای شما را به آرامش تبدیل می‌سازد. فرقی نمی‌کند چقدر سخت، گران، ارزان یا ساده باشد. حتی اگر گاهی با مشکلات روبه‌رو شوید، مانند یک قهرمان مقابله کنید. در برابر همه‌ی سختی‌ها بایستید و ثابت کنید که آماده‌اید جهان را تسلیم رویاهایتان کنید. حتی اگر با مشکلات مواجه شوید، بگویید حاضرید برای رسیدن به اهداف و خوشی‌هایتان با تمام افکار منفی بجنگید و در پایان مثل یک قهرمان مقابله کنید. یعنی خودتان به داد خودتان برسید و نگذارید رویاهایتان در میان قصه‌های تلخ زندگی و روزگار امروز گم شوند.
منتظر کسی نباشید که بیاید و شما را به موفقیت و خوشبختی واقعی برساند.
گاهی از چیزهای ساده زندگی لذت ببرید و آنها را امتحان کنید. شاید برای دیگران کوچک و ساده باشد؛ اما برای شما باید متفاوت باشد. همان‌طور زندگی کنید که خودتان متفاوت از همه کس و همه چیز می‌خواهید. آنگاه هر بار که به خود می‌اندیشید، احساس خوبی، شادمانی و غرور خواهید داشت.
گاهی برای خوشی‌تان حرف مردم را مثل موهایتان پشت گوش بیندازید. چون تو قرار است دختری باشی که مشغول رسیدن به آرزوهایش است، نه دختری که درگیر حرف‌های مردم باشد. بگذار دیگران هر دیدگاهی که دارند داشته باشند. هیچ‌گاه به فکر این نباشید که دیگران درباره شما چه می‌گویند، چون همه‌ی انسان‌ها مثل هم نیستند.
تنها وظیفه‌ی‌تان این است که همان کسی شوید که خودتان می‌خواهید؛ قوی، بااعتمادبه‌نفس، زیبا و موفق وگرنه برای بزرگ جلوه دادن دیگران وقت‌تان را تلف خواهید کرد و مورد سوءاستفاده قرار خواهید گرفت. حتی اگر لازم شد، برای داشتن آرامش، روی بعضی از آدم‌های سمی که نمی‌گذارند آرامش داشته باشید و حس ناکامی و ناامیدی می‌دهند، خط بکشید. آنها که می‌گویند فلان‌جا نرو، فلان کار را نکن و می‌خواهند با افکار محدودشان زندگی را در چهاردیواری خانه خلاصه کنند. به آنها اجازه ندهید و خیلی ساده از زندگی‌تان حذف‌شان کنید.
باید آدم‌ها دنیا را ببینند، گرما و سرما و سختی و آسانی زندگی را بچشند تا به پختگی واقعی برسند. پختگی یعنی آرامش و آرامش یعنی زندگی واقعی.
تلاش کنید کسانی را در زندگی پیدا کنید که باعث می‌شوند خنده‌هایتان کمی بلندتر، لبخندتان درخشان‌تر و زندگی‌تان بهتر شود؛ چون شما لایق بهترین‌ها هستید. هر روز برای خود وقت بگذارید و خود را ارزشمند بدانید. هر روز به خود یادآوری کنید که چقدر ارزشمندید. قدردان آدم‌هایی باشید که حتی یک نفس آرام یا لحظه‌ای شادی به شما هدیه می‌دهند.
اگر درون‌تان پر از این اشخاص باشد، آنگاه خوشی و لحظات خوب بیشتری را تجربه خواهید کرد و هر بار به یاد خواهید آورد که زن و دختر یعنی قدرت، نه ضعف و ناامیدی.
گاهی مثل من از چیزهای ساده لذت ببرید؛ خواندن کتاب، دکلمه‌ی شعر، قدم زدن زیر باران، عکاسی، نوشتن شعر، زندگی کردن به سبک خودتان، داشتن انگیزه‌ی بلند همچون کوه‌ها، افکار وسیع و بزرگ، توانایی شاد بودن در کشوری مانند افغانستان و زندگی با هزاران محدودیتی که در این کشور دارد….
در آخر، به خود و خدایی که از هر لحظه شما آگاه است ایمان داشته باشید. او در هر لحظه یاور شماست.
با دنیایی از عشق این را می‌نویسم: شما بهترین و قوی‌ترین دختران تاریخ هستید. کافی است به خود و توانایی‌های‌تان ایمان داشته باشید و با افکاری وسیع و خوش‌بینانه به سوی آینده حرکت کنید. شاید آنچه می‌خواهید سخت و بزرگ باشد؛ اما مطمئن باشید شدنی است و غیرممکن نیست. روزی خواهد رسید که همین دختران محدود امروز را در قله‌های بلند موفقیت و آرامش ببینیم و شاهد بهترین روزهای زندگی‌شان باشیم؛ روزهایی که پایان داده‌اند به اضطراب، استرس، افسردگی، فشار و بیچارگی. روزهایی که دیگر نگران تحصیل، کار و ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیستند.
روزهایی که آرامش خاطر دارند و آرامش زندگی، یعنی زندگی واقعی.
بلاخره روزی به اهدافشان می‌رسند. مهم نیست این روزها چقدر سخت و تلخ می‌گذرد یا چند مانع و محدودیت دارند. مهم این است که آن روز همه ما لبخند می‌زنیم، لبخندی واقعی و خنده‌ای از ته دل. خنده‌ای که پس از تلخی‌ها می‌آید، با اشک‌هایی که ناخواسته از چشمان زیبا و معصوم‌شان جاری می‌شود. و می‌گویند: من توانستم.
نویسنده: زهره وکیلی
