هندوستان له امريکا سره د واټن نيولو په حال کې ښکاري، که څه هم اصلي تصميمونه ندې وروستي شوې خو د امريکا له لورې پر تجارتي شريکانو د لوړو تعرفو دوام، منجمله پر هندوستان، له روسې څخه د تيلو د نه رانيولو، هند مجبورول تر څو له روسې سره اړيکي د امريکايي ګټو او سياست پر محور عيار کړې بلکې هند دېته اړ ايستل ترڅو کاملاً په غربي (روسي ضد) بلاک کې شامل شي، بلخوا د امريکايي تعرفو زياتېدل باعث شوې چې د هند او امريکا ترمنځ د سوداګرۍ بلانس ناانډوله پاته شي، ځکه خو هند غواړي په سيمه ييزه بلاک (آسيامحوري) کې شامل شي. طبعاً د هند دغه دريځ د جنوب آسيا په تخته کې د امريکا په تاوان ده، هند لوى شريک ده پداسې حال کې چې پاکستان يواځي قراردادي مزاحمتي نقش لوبولي شي نه د ستراتيژيک شريک.
پاکستان د هند او امريکا د اړيکو له سستيدو سره غواړي له امريکا سره تازه مزيت کمايي کړي، امريکا ته د مارشال عاصم منير ګرم بازاري، د امريکا لخوا پاکستان د تروريزم په وړاندې خپل اصلي شريک ګڼل او د دوى د هر اړخيزه همکاريو ستاينه او د امريکا او اسرائيل د سيالانو په وړاندې د ملګرتيا ټټر وهل او دا چې امريکا دېته هڅول چې له افغانستان دې خپلې وسلې ټولې کړې او دوى به پدې نقش کې ممتازه ملګرتيا وکړي، دا د سيمه ييزه بدلونونو او تحول عمده څپرکي دي.
پاکستان ډير وړوکی او ناچار لوبغاړى دى، دوى هرځايي (ګڼ پيوندي) سياست لوبوي، هند په تيرو پنځو ليسزو کې د (ګڼ تعادلي) سياست له مخې له ټولو زبرځواکونو سره د تعادل سياست درلود خو ښکاري (امريکا محوري) پکې زياته چربي کړې وي، تازه متوجه شوى چې دغه سياست يې امريکا د هند په احتياج تعبير کړى… د امريکا مسلسله امر و نهي ورته طاقت فرسا شوى.
هند په خپلو سياسي دريځونو او اقتصادي پاليسيو کې د پاکستان په شان هرجايي ندى، دوى د خپلو ملي ګټو له مخې سياست کوي، اقتصادي تعامل او ديپلوماسي يي د امريکا- چين يا امريکا- روس د تضاد او تصادم پر محور نه راڅرخي، خو د بريکس ګروپ ته يې تازه ميلان، په غير ډالري اقتصادونو کې د ګډون رجحان، له روسې سره د نفت او ګازو قراردادونه پراخول او له چين سره د ذى منازعه سرحدي شخړو ځنډول او…داسې ښکاري چې سيمه ييزه همپالنه او منطقوي اتصال ته شرايط هوار کيدونکي دي.
افغانستان په لويو سياستونو کې تر ټولو غوره انتخاب چې لري هغه سيمه ييزه اتصال ده چې لدې سره زمونږ سياسي ثبات او اقتصادي شراکتونو لازيات مضبوطيږي، د لويو قدرتونو سيالۍ دوام لري کميږي نه، خو افغانستان ته ګټه نشي رسولى، بلکې افغانستان ورته د استعمال توکى ده، مګر دا چې مونږ خپل د قوت او مشروع اقتدار ستني پدې رقابتونو او سياليو کې غښتلې کړو.
لیکوال: آصف ننگ
