امروز، فضا سرشار از بوی خوش انتظار است. دقایقی تا فرارسیدن عید باقی مانده؛ روزی که همیشه در قلب مردم افغانستان نمادی از خوشبختی، شادی، همبستگی، همدلی و رحمت بوده است.
عید فطر، جشن پایان یک ماه عبادت و شکرگزاری است؛ روزی که با سپاس‌گزاری از نعمت‌های خداوند آغاز می‌شود و در سراسر جهان اسلام، از کابل و مزار شریف گرفته تا هرات و قندهار، با شکوه گرامی داشته می‌شود.
اما عید، تنها یک جشن نیست، بلکه پیوندی عمیق میان دل‌های مسلمانان است، روزی که همه در زمین و زیر یک آسمان، کنار هم زندگی می‌کنند و از حال یکدیگر باخبر می‌شوند.
در خانه‌های افغانستان، زنان و دختران مشغول پاک‌کاری‌اند؛ نه‌تنها گرد و غبار را از خانه‌ها، بلکه کینه و کدورت را از دل‌های‌شان می‌زدایند. عید فقط لباس نو پوشیدن و غذاهای خوشمزه خوردن نیست؛ بلکه یادآوری همسایگان و نیازمندان است. اگر آن‌ها در سختی‌اند، وظیفه‌ی ماست که به یاری‌شان بشتابیم. ما از مهمانی خداوند بازگشته‌ایم، پس چه نیکوست که دست نیازمندان را بگیریم و این روز را برای‌شان شیرین‌تر کنیم.
با طلوع خورشید در نخستین روز عید، صدای اذان در کوچه‌ها طنین‌انداز می‌شود. پدران و برادران برای نماز عید راهی مسجد می‌شوند، اما من، همچون بسیاری از دختران سرزمینم، در خانه می‌مانم. چهار سال پیش، عید برایم معنای دیگری داشت؛ روزی که پس از یک ماه صبر و بندگی، همراه دوستانم در کوچه‌های شهر قدم می‌زدم؛ اما امروز، عید برایم متفاوت شده است.
عید، فراتر از جشن و لباس نو است؛ عید یعنی پیروزی، صبر و مقاومت. یعنی در سخت‌ترین شرایط، امید را زنده نگه‌داشتن است. وقتی خانواده‌ام را گرد سفره‌ی عید می‌بینم، به این حقیقت پی می‌برم که قدرت ما در اتحاد و همبستگی است. شاید روزگار سخت باشد؛ اما ایمان دارم که با تلاش و همدلی، آینده‌ی روشن در انتظار ماست.
در این روزها، مردم سرگرم خریدن لباس، میوه‌های خشک، شیرینی و کلچه‌اند. پدران و برادران در بازارها به دنبال بهترین هدیه‌ها برای خانواده‌های‌شان می‌گردند، لباس‌های سنتی، چوری‌ها، دست‌بندها و دیگر وسایل عیدی می‌خرند؛ اما مهم‌ترین چیزی که دختران در افغانستان بدون آن عید را تصور نمی‌کنند، حنا است.
در شب‌های عید، دختران با دلی پر از امید، دور هم جمع می‌شوند و دست‌های‌شان را به نقش‌های ظریف حنا می‌آرایند. آن‌ها می‌گویند: «همان‌طور که رنگ حنا بر دستان ما می‌نشیند، امید داریم که زندگی‌مان نیز رنگ زیبایی به خود بگیرد.» برای آن‌ها، حنا نماد خوشبختی است؛ نشانه‌ای از اتفاقات نیکو و روزهای خوب زندگی.
عید فطر، پایان زشتی‌ها و بیرون‌ریختن تمام ناراحتی‌ها از جسم و روح انسان‌های روزه‌دار است. در کنار فواید جسمانی روزه‌داری، ما از نظر روحی و اجتماعی نیز دگرگون می‌شویم. یک ماه تمرین کرده‌ایم که بهتر باشیم، پس این تمرین باید ثمر بدهد.
پرداخت فطریه نه‌تنها یک وظیفه‌ی دینی، بلکه نشانه‌ای از بخشش و سخاوت است. در افغانستانِ امروز، این عمل می‌تواند لبخند را بر لبان بسیاری از خواهران و برادران بی‌سرپرست و نیازمند بنشاند.
عید فطر تنها یک جشن فردی نیست، بلکه روزی است که مسلمانان همچون یک خانواده‌ی بزرگ، کنار یکدیگر جمع می‌شوند. در این روز، دل‌ها را از کینه و دشمنی پاک می‌کنیم، به دیدار یکدیگر می‌رویم و شادی را با دیگران تقسیم می‌کنیم. مهم‌ترین پیام عید، همدلی و کمک به نیازمندان است. پرداخت فطریه، تضمینی است تا همه بتوانند عید را با شادی سپری کنند. این یک درس بزرگ است که خوشبختی واقعی تنها در شاد بودن خودمان نیست، بلکه در آن است که شادی را به دیگران هدیه دهیم.
پس بیایید در روزهای عید، نه‌تنها با پوشیدن لباس نو و خوردن غذاهای خوشمزه، بلکه با ساختن خاطرات زیبا برای یتیمان و نیازمندان، این روز را جاودانه کنیم.
عیدتان مبارک، سرشار از خوشی‌های بی‌پایان و نعمت‌های الهی باد!
نویسنده: رقیه دلجم
