۸ مارچ، روز جهانی زن است؛ روزی که به زنان اختصاص داده شده، از آنان قدردانی می‌شود، هدیه می‌گیرند و این روز را گرامی می‌دارند. اما وقتی می‌گوییم “روز زن”، این پرسش مطرح می‌شود: “زن کیست؟” این سوال ساده به نظر می‌رسد، اما پاسخ آن به همین سادگی نیست.
هرکس دیدگاه متفاوتی درباره‌ی زنان دارد. برخی آنان را ضعیف و ناتوان می‌پندارند، برخی معتقدند زنان همواره وابسته به مردان‌اند و گروهی دیگر آنان را تنها به‌عنوان خدمت‌کار یا ابزاری برای رفع نیازهای خود می‌بینند. بسیاری از زنان همچنان با توهین، تحقیر و پامال شدن حقوق‌شان مواجه‌اند. حتی در بسیاری از مناطق، ابتدایی‌ترین حقوق زنان و دختران نادیده گرفته می‌شود. اما این باورها از کجا آمده‌اند؟
این نگرش‌های سنتی از گذشته‌های دور ریشه گرفته و متأسفانه تاکنون در جامعه‌ی ما باقی مانده و به یک فرهنگ تبدیل شده‌اند. اینکه زنان باید همواره تابع پدر، برادر یا همسر خود باشند، لباسی بپوشند که دیگران مناسب می‌دانند، در محدوده‌هایی که برای‌شان تعیین شده حرکت کنند و در چهارچوب‌های تحمیلی زندگی کنند، اصول زندگی انسانی و برابری زن با مرد را به چالش می‌کشد. بسیاری از زنان در جامعه‌ی من از حقوق ابتدایی خود محروم‌اند؛ زیرا در این‌جا زن بودن جرم محسوب می‌شود. بااین‌حال، اقلیتی هم هستند که با وجود این موانع رشد کرده‌اند، زنانی که افتخارآفرین شده‌اند به صورت خلاصه می‌توان به این فهرست اشاره کرد:
خانم سیما سمر، سیاست‌مدار و پزشک؛
حبیبه سرابی، نخستین والی زن در افغانستان؛
کبری نورزی، نخستین وزیر زن در افغانستان؛
نیلوفر رحمانی، نخستین خلبان زن؛
سمیه غلامی، نخستین بانوی مدال‌آور افغانستان؛
اسما رسمیه طرزی، نخستین زن خبرنگار افغانستان؛
و بسیاری زنان دیگر که الگوی قهرمانی برای همگان‌اند و نام‌شان در قلب‌ها حک شده است.
با توجه به فهرست کوتاهی که در بالا اشاره کردم، این‌ها نمونه‌هایی از بالندگی زنان در جامعه‌اند. رشد و شکوفایی آنان ثابت می‌کند که اگر به زنان ارزش قایل شویم، زمینه‌ی رشد و ترقی‌شان را فراهم کنیم و احساسات و نیازهای‌شان را درک کنیم، آنگاه شکوفا خواهند شد. زنان موجوداتی قوی و شجاع‌اند.
از دیدگاه اسلام، جایگاه زن بسیار والا و محترم است. خداوند در قرآن و تعالیم اسلامی، کرامت انسانی زنان را برابر با مردان دانسته و حقوق، مسئولیت‌ها و پاداش‌های یک‌سانی برای آنان مقرر کرده است. چنان‌که حضرت علی (ع) می‌فرماید: “زن گل است، نه خدمت‌گزار.”
زن مادر است؛ پرورش‌دهنده نسل‌های آینده.
زن همسر است؛ نیمی از ایمان مرد.
زن دختر است؛ برکت خانه.
بدون زن، دنیا مانند اتاقی تاریک و بی‌روح است. زنان نور و روشنایی زندگی‌اند. از آنان عشق، فداکاری و مهربانی می‌آموزیم. با وجود تمام ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌هایی که در حق‌شان شده، صدای آنان خاموش نشده است. آنان همواره برای شکوفایی و ساختن دنیایی بهتر تلاش کرده‌اند.
اما آیا زنان و مردان برابرند؟ اگر می‌خواهید پاسخ این پرسش را بیابید، فقط برای لحظه‌ای دنیا را بدون زنان اطراف‌تان بدون مادر، خواهر، همسر یا دخترتان تصور کنید. لحظه‌ای سکوت کنید و به این فکر کنید. من که وقتی دنیا را بدون مادرم یا خواهرم تصور می‌کنم، همه‌چیز تاریک و وحشتناک می‌شود.
زن فقط یک واژه نیست، بلکه نماد مهر، فداکاری و قدرت بی‌پایان است. از دامن اوست که بزرگان تاریخ پرورش یافته‌اند و از محبت اوست که جهان رنگ آرامش گرفته است. تنها گاهی فراموش می‌کنند که چقدر قوی، توانا و ارزش‌مندند.
بیایید در این روز زیبا به زنان یادآوری کنیم که چه قدرتی دارند. بیایید به آنان بگوییم که با یک دست گهواره و با دست دیگر دنیا را تکان می‌دهند. پس هرگز تسلیم نشوید، قدرت‌تان را فراموش نکنید و از حقوق خود نگذرید. شما شجاع‌ترین موجودات این کره‌ی خاکی هستید.
روز زن بر تمام زنان سرزمینم مبارک!
نویسنده: بهاره سلطانی
