استاد عزیزم، سلام! امیدوارم جاده‌های زندگی‌تان همیشه هموار، بی‌خطر و پر از شادی و سلامتی باشد و در کنار خانواده‌ی عزیزتان در آرامش زندگی کنید.
امروز بعد از مدت‌ها تصمیم گرفتم برای شما نامه بنویسم، نامه‌ای که نمی‌دانم با خواندنش چه احساسی به شما دست می‌دهد… با این حال، می‌خواهم بگویم که از صمیم قلب روز معلم را به شما تبریک می‌گویم. ام‌سال تنها هدیه‌ای که می‌توانم تقدیم‌تان کنم، همین چند خط دل‌نوشته برای شماست.
یادم می‌آید سه سال پیش که تصمیم داشتیم این روز را با هم جشن بگیریم، هر روز با دوستانم پول جمع می‌کردیم تا بتوانیم برای معلم مهربان خود تحفه‌ای بخریم؛ اما همه‌چیز تغییر کرد و خیلی چیزها به‌هم ریخت.
راستش استاد، دلم خیلی می‌خواهد دوباره به مکتب برگردم، دوستانم را ببینم و با هم روز معلم را جشن بگیریم؛ ولی شرایط طوری شده که دیگر چنین امکانی در افغانستان وجود ندارد. حکومت اعلام کرده که «این روز متعلق به غربی‌هاست و تجلیل از حرام است.» روزگار سختی‌ست؛ حالا، حتی هم‌کلاسی‌هایم دیگر کنارم نیستند. بعضی مهاجر شده‌اند، بعضی دیگر ازدواج کرده‌اند، برخی هم کشته شده و یا از دقی و افسردگی در خودشان مرده‌اند؛ اما من مانده‌ام با تلخ‌ترین واقعه، در تنهاترین روزگار پرآشوب در این دنیا. گاهی احساس شکست و ناامیدی می‌کنم و بغض سنگینی در گلویم گیر می‌کند. خستگی و ناامیدی مرا فرا می‌گیرد….
با این وجود، همیشه حرف‌های شما را به یاد می‌آورم که می‌گفتید: «مریم دختری است که هرگز نباید تسلیم شود، نباید شکست را بپذیرد. بگذار جامعه تلخ‌ترین و وحشتناک‌ترین حادثه‌ها را در پی داشته باشد، تو باید آن‌قدر قوی باشی که از دل بی‌عدالتی، صدای عدالت را بلند کنی. از میان هزاران و میلیون‌ها رویا، اولین رویای زنده تو باشی. کسی باشی که نه تنها خودت به سوی علم و دانش حرکت می‌کنی، بلکه دیگران را هم به دانش و پیشرفت تشویق می‌کنی. تمام این توهین‌ها، تحقیرها، شکنجه‌ها و بی‌عدالتی‌ها که در برابر تو و هم‌سن‌وسالانت است، مانند شیشه‌های کوچکی است که زیر پاهایت خُرد می‌شود؛ شاید دردناک باشد، اما تو از ادامه دادن دست بر نمی‌داری.»
این جمله‌ها چنان به من انگیزه می‌دهد که بارها و بارها کتاب‌های مکتبم را مرور می‌کنم. هر صفحه‌ای که ورق می‌زنم، خاطرات شیرین دوران مکتب دوباره در ذهنم زنده می‌شود و به خودم می‌گویم این روزها می‌گذرد، روزهای روشن‌تری در راه است و من باید تلاش کنم.
حالا که از حال و احوال خودم برای‌تان می‌نویسم، می‌خواهم بگویم که شما همیشه به من یادآوری می‌کردید که دو چیز در زندگی‌ام باید مهم‌ترین باشد: یکی نوشتن و دیگری تحصیل.
امروز من هم برای شما می‌نویسم؛ شاید وضع موجود به خواست عده‌ای و برخلاف اکثریت باشد؛ اما من رویاهایی دارم و هدف‌هایی که قول رسیدن به آن‌ها را به خودم داده‌ام. شما همیشه می‌گفتید که مریم، حل معادلات زندگی آسان‌تر از حل معادلات ریاضی است، فقط کافی است به آن‌ها فکر کنی، آن‌ها را به سوال تبدیل کنی و سپس به دنبال جواب باشی. حالا من هم شرایط فعلی را به بزرگ‌ترین سوال تبدیل کرده‌ام: چطور در این وضعیت که پر از محدودیت‌ها و سختی‌ها است، به رویاهایم برسم؟
کم‌کم به پاسخ درست این سوال می‌رسم. می‌دانم باید درس بخوانم، حتی اگر در مکتب، کورس یا مراکز آموزشی جایی برایم نباشد. در خانه، با خواهر کوچک‌ترم درس می‌خوانم و از تهِ قلب تلاش می‌کنم.
استاد عزیزم، امیدوارم لحظات‌تان پر از شادی باشد. شاید ام‌سال هم نتوانم روز معلم را جشن بگیرم؛ اما به شما قول می‌دهم روزی به رویاهایم خواهم رسید. روزی که شما به من بگویید: «آفرین مریم، باعث افتخار من هستی.» همان‌طور که همیشه به من می‌گفتید.
این نامه را به مناسبت روز معلم نوشتم تا از زحمات بی‌دریغ و تلاش‌های شبانه‌روزی شما تشکر و قدردانی کنم. شما نه‌تنها به ما علم و دانش آموختید، بلکه با رفتار و منش خود، بزرگ‌ترین درس‌های زندگی را به ما یاد دادید. هر روز که به کلاس شما می‌آمدیم، با انگیزه و اشتیاق بیشتری برای یادگیری روبه‌رو می‌شدیم، و همه‌ی این‌ها به‌خاطر عشق و علاقه‌ای است که شما به تدریس و به دانش‌آموزان‌تان داشتید/دارید.
در طول این سال‌ها، شما به ما یاد دادید که چطور با چالش‌ها و مشکلات روبه‌رو شویم و آن‌ها را به فرصت‌هایی برای رشد و پیشرفت تبدیل کنیم. به ما آموختید که با پشتکار و تلاش می‌توان به اهداف بزرگ دست یافت و هیچ چیزی غیرممکن نیست، اگر ایمان داشته باشیم.
یکی از بزرگ‌ترین درس‌هایی که از شما آموختم، اهمیت اخلاق و ارزش‌های انسانی است. شما همیشه به ما می‌گفتید که موفقیت تنها در نمرات بالا نیست، بلکه در داشتن شخصیت و اخلاق نیک است. این درس نه تنها در دوران تحصیل، بلکه در تمام زندگی ما نقش مهمی خواهد داشت.
شما با رفتار و منش خود به ما نشان دادید که چطور می‌توان یک انسان مفید و خوب برای جامعه بود. به ما یاد دادید که چگونه با دیگران با احترام و مهربانی برخورد کنیم و همیشه در فکر کمک به دیگران باشیم. این اصول و ارزش‌ها که از شما آموختیم، برای همیشه در قلب و ذهن ما باقی خواهند ماند.
از خداوند متعال برای شما سلامتی، شادی و عمری با عزت و افتخار می‌خواهم. امیدوارم همیشه در زندگی موفق و سربلند باشید و هم‌چنان با همان شور و علاقه نسل‌های آینده را تربیت کنید. شما نه تنها یک معلم بزرگ، بلکه الگوی بی‌نظیری برای همه‌ی ما هستید.
با احترام و بهترین آرزوها، روز معلم مبارک،
دانش‌آموز شما، مریم امیری
