امروز که این متن را می‌نویسم، آخرین روز سال ۲۰۲۴ است، سالی پر از چالش و دغدغه، اما زیبا و به‌یادماندنی. می‌دانم که دیگر نمی‌توانم سال گذشته را تجربه یا در آن زندگی کنم؛ اما چیزهای ارزشمند و بی‌نظیری از این سال آموخته‌ام که تا آخر عمر برایم باقی خواهند ماند. می‌خواهم از سال گذشته تشکر کنم و بگویم که چقدر برایم مهم بوده‌است.
حالا که نشسته‌ام و می‌خواهم از سال 2024 بنویسم، احساسات عجیبی در من موج می‌زند: هیجان، دلتنگی و سپاسگزاری. از لحظات و فرصت‌های خوبی که به من داده، متشکرم. به من فرصت داده شد تا اهمیت روابط انسانی را بهتر درک کنم. از اینکه شانس این را داشتم تا با افراد خوب، مهم و دوست‌داشتنی ملاقات کنم، بسیار خوشحالم. افرادی که به من انرژی، عشق و ایمان دادند و برای ساختن جهانی بهتر تلاش می‌کنند. دوستان، مربیان و شخصیت‌های اثرگذاری که در 2024 ملاقات کرده‌ام، برایم الهام‌بخش و ارزشمند بوده‌اند.
در 2024 هم‌چنین فرصت داشتم کتاب‌های زیادی بخوانم. کتاب‌هایی که ذهنم را غنی‌تر کردند و دیدگاهم را عمیق‌تر ساختند. این کتاب‌ها به من کمک کردند تا زندگی‌ام را بهتر بفهمم و تصمیمات بهتری بگیرم. سال 2024 به من یاد داد که چگونه خودم را توانمند بسازم تا بتوانم برای دیگران نیز پلی برای یاری و حمایت باشم.
البته، لحظات سخت و چالش‌برانگیزی نیز در این سال وجود داشت. اما این چالش‌ها بزرگ‌ترین درس‌هایی بودند که به من داده شد. ۲۰۲۴، سالی بود که مفهوم واقعی استقامت و امید را به من آموخت. در این سال برایم نشان داده شد که حتی در سخت‌ترین و تاریک‌ترین لحظات زندگی نیز، روزنه‌ای از امید می‌تواند در زندگی به وجود بیاید و نور امید از آنجا بدرخشد. در سال گذشته به من یاد داده شد که قوی‌تر، خردمندتر و توانمندتر از چیزی هستم که خودم فکر می‌کردم.
از اینکه فرصتی داشتم تا در امتداد رویاهایم قدم بردارم و برای آنها تلاش کنم، شاد و خرسندم. رویاهایی که به زندگی‌ام معنا می‌دهند و امیدی برای ادامه‌ی مسیرم هستند. رویایی نه فقط برای زنده ماندن، بلکه برای داشتن زندگی‌ِ پر از معنا و هدف. رویایی که در آن، دختر بودن جرم نیست و زن بودن ننگ محسوب نمی‌شود. رویایی که در آن، زنان دیگر سرکوب نمی‌شوند، محدود نمی‌شوند و به حاشیه رانده نمی‌شوند. ما زنان می‌خواهیم حرف بزنیم، وجود داشته باشیم، چون هر وجودی دارای صدایی است. می‌خواهیم به‌عنوان انسان‌هایی برابر با مردان حق انتخاب داشته باشیم. می‌خواهیم رنگ بیافرینیم و از تاریکی‌ها و مردسالاری محظ رها شویم. می‌خواهیم به حق تحصیل دست یابیم، در هر سن، مقطع و سطحی، چراکه آموزش یکی از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی ماست.
سال 2024، از تو برای لحظات خوب، خاطرات زیبا و چالش‌های ارزشمندت سپاسگزارم. تو به من نشان دادی که می‌توانم پیشرفت کنم، بیاموزم، حرکت کنم و امیدوار باشم. از اینکه به من این فرصت را دادی که جهان را بزرگ‌تر و پر از فرصت ببینم، از تو ممنونم.
حالا که به آخرین لحظاتت رسیده‌ام، می‌خواهم از تو سپاسگزاری کنم. برای درس‌هایی که به من آموختی، برای کارهایی که انجام دادم و برای انسانی که در این مسیر شدم، از تو ممنونم. تو برایم فراموش‌نشدنی بودی. می‌خواهم با قلبی پر از امید و نور از تو خداحافظی کنم. می‌خواهم از خشونت، ترس، ناامیدی و بدبختی نیز خداحافظی کنم.
در پایان، از زنانی که با اراده، قوی و پرتلاش هستند و الهام‌بخش من بوده‌اند، تشکر می‌کنم. زنانی که علی‌رغم موانع بسیار، هنوز هم رویاهای شان را دنبال می‌کنند. امسال تلاش کردم به زنانی که از آموزش محروم مانده‌اند کمک کنم. آنهایی که اکنون با هر کلمه‌ای که می‌آموزند و هر جمله‌ای که می‌نویسند، حقوق خود را فریاد می‌زنند و خواستار آموزش هستند. این زنان، نور امید را در دل من روشن کردند و به من ایمان دوباره بخشیدند.
امشب، آسمان تاریک خواهد شد و ستارگان مانند الماس‌هایی درخشان در آن خواهند درخشید. اما بعد، هوا روشن خواهد شد و فردا دوباره آفتاب طلوع خواهد کرد. یک سال جدید متولد خواهد شد: سال ۲۰۲۵. با اشتیاق، هیجان و امید به استقبال این سال جدید می‌روم. در این سال من و هم‌قطارانم بهترین‌های خود را ارائه خواهیم داد و می‌دانم که آینده‌ی ما درخشان است. جهانی پر از امید و فرصت‌های فراوان در پیش رو داریم، کافیست که بتوانیم این فرصت‌ها به خوبی شناسایی و از آن استفاده کنیم.
سال نو مبارک!
نویسنده: طاهره خادمی
